En toen was t alweer herfst

Rennend door de herfstblaadjes gaan we naar school (nou ja, de kinderen dan, ikzelf ben nog steeds dikke maatjes met mn krukken). Zoveel mooie kleuren, zonde om te laten liggen aldus Finn. Er wordt druk verzameld voor op de herfsttafel (want als echte kleuter kún je tegenwoordig niet meer zonder).

Dat al dit meenemen-en-uitstallen ook ergens in Mats' peuterbreintje is doorgedrongen daar kwamen we gisteren achter:

Schijnbaar waren de juffen op de opvang zo gecharmeerd door Mats' verzameldrang dat hij z'n buit speciaal voor mama mee naar huis mocht nemen. Ik kreeg het zakje door hemzelf overhandigd met de duidelijke instructie: "Klutsen!" Juist ja, er moest dus mee geknutseld worden.

Nou is dat tegenwoordig zelfs voor deze knutseljuf een behoorlijke opgave, dus we gingen vanochtend voor makkelijk: Het plakplastic werd uit de knutsella opgediept, ik tekende er een boomstam op en plakken maar! (Oja, natuurlijk eerst even met heeeel veel plakbandjes op de tafel vastgemaakt wat als er vanalles aan vast blijft plakken betekent dat dus ook dat er peuterhandjes aan blijven plakken, die dan weer losgetroken worden, weer opnieuw blijven plakken, weer losgetrokken worden enz.)

Eerst papiertjes scheuren voor de stam...

Er vervolgens achter komen dat mama foto's probeert te maken en dan heel hard "Neeeee, stophouop!" roepen...

Daarna de verzamelde blaadjes erbij plakken...

Er nog een laagje plakplastic er overheen, lospeuteren van de tafel ("Zelluf doen!!!!") en op het raam plakken ("Naises!" "Nee, met plakband" "Neeee, naises!!!!")

Et voilà: de kleine-moeite-groot-plezier-herfstknutsel: