zondag 23 december 2012

Varkensnootje?

Dit gaat over een boom in het park. Vaak langs gekomen, noten zien liggen, niemand die ze opraapt, maar wat zou het zijn? En nog belangrijker, kun je het eten? Want daar zit toch wel mijn fascinatie met de natuur. De boom heeft bladeren die lijken op een walnoot, de noten die eraf komen zijn werkelijk keihard, raar geribbeld, maar noot en schil waar hij in zit hebben iets weg van de walnoot. Het zal vast familie zijn, maar ik ging er eigenlijk vanuit dat het gewoon niet de walnoot was die wij kennen en vermoedelijk niet eetbaar. Tot ik onlangs in een nieuwsbrief van 'Eat the weeds' een stukje tegen kwam over de Hickory Pignut en Black Walnuts. Direct moest ik denken aan die boom in het park. 

Toch maar eens gaan kijken of er nog noten liggen. Gelukkig zijn rare noten niet echt populair, want er lagen nog vele zwarte ballen, eigenlijk een soort zwarte smurrie, ooit de bolster, met daarin de noten. (Black Walnut?) Met de voet was het niet te openen, de notenkraker wist er ook geen raad mee, gelukkig dat de vijzel van steen is en daarmee de noot kunnen kraken. 

Zie hier een resultaat


Zou het dan toch de varkensnoot (Hickory Pignut) zijn? 
Volgens Eat the weeds; ''The Pignut Hickory is so called because when cut the nut resembles the front aspect of a pig’s nose". 

Je zou het denken, maar enkele plaatjes van de pignut, laten een gladde bolster zien. Misschien dan toch de Black Walnut of Californian Black Walnut?

Foto's van de Black Walnut via google afbeeldingen lijken er meer op. In ieder geval is de buitenkant van de schaal op dezelfde manier geribbeld. Nog even gekeken naar de californian black walnut, maar die lijkt een kleinere noot te hebben en enkele foto's van geopende noten zien er anders uit.
Voorlopig houden we het erop dat het gaat om de Black Walnut (Juglans Nigra). Volgens de beschrijvingen is hij smaakvoller als de europese variant. Alleen zou de bolster moeten worden verwijderd als hij groen is omdat volgens wikipedia de noten dan beter smaken. Komende lente de bladeren nog eens nader bekijken om zeker te zijn van de soort en dan misschien toch iets eerder gaan oogsten. 

De smaak, die lijkt wat op de walnoot, maar toch anders. Ik vind het eigenlijk wel een smaakvol nootje. Dus binnenkort maar eens terug naar het park met een plastic tasje. Hoewel voor Judith hoeven we het niet te doen, volgens haar smaakt hij naar zeep! 
Voor degenen die desondanks nieuwsgierig worden, wees welkom en kom deze vreemde noot proeven. 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten